Verona

Plaatsen > Verona

Verona is een stad in Noord-Italië, en is hoofdstad van de gelijknamige provincie in de regio Veneto. Een historische stad, de stad van Romeo en Julia, het tragische verhaal van twee jonggeliefden, dat iedere zomer wordt opgevoerd in het openluchttheater, Teatro Romano en waarvan het verhaal is geschreven door William Shakespeare. Nog een ander spektakel in de zomer is de opera Aïda van Verdi dat wordt opgevoerd in de Arena van half juli tot en met half augustus. De stad ligt ten oosten van Milaan, ten westen van Venetië en ten westnoordwesten van Padua. In 2001 had de stad 243.500 inwoners.

Verona, dat haar oude naam bewaard heeft, kwam onder de Romeinen (vanaf 89 v. Chr.) tot bloei. Het amfitheater en andere bouwwerken zijn hiervan nog de stille getuigen. In de 6de eeuw maakte de koning van de Oostgoten, Theodorik, de stad tot zijn residentie naast Pavia en Ravenna. Van de Frankische heersers had hier de zoon van Karel de Grote, Pepijn, zijn zetel als koning van Italië. Later beheersten ook de Duitse keizers, Saksen en Hohenstaufen, van hieruit Noord-Italië. Vanaf het midden van de 13de eeuw was de stad in handen van het Ghibellijnse vorstengeslacht Della Scala (Ital.: ‘Scaligeri’; in 1387 werden zij verdrongen door de Visconti. In 1405 kwam de stad aan de republiek Venetië. In de Oostenrijkse tijd (1814-1866) werd Verona versterkt en vormde samen met Peschiera, Mantua en Legnago een beroemde versterkte vierhoek (‘quadrilateral’).

 

Veel transport van goederen gaat door Verona heen, door een gunstige ligging ten opzichte van Centraal-Europa, aan de Brenner weg, waar de Adige van de Alpen de Noorditaliaanse laagvlakte in stroomt. Het belangrijkste deel van de stad is gelegen op het voorgebergte van de Monti Lessini, omsloten door een bocht van de rivier, waarover tien bruggen naar de andere stadsdelen leiden, zoals de Ponte Catena, de Ponte Risorgimento, de Ponte Scaligero, de Ponte Vittoria, de Ponte Garibaldi, de Ponte Nuovo, de Ponte Navi en de Ponte Aleardi. Verona is de grootste stad van het Venetiaanse vasteland (‘Terra ferma’), rijk aan kunstmonumenten, schilderachtige straten en pleinen.

Van belang is de handel, vooral in groente en fruit, afkomstig uit de provincie Verona. Verona ligt aan de grote doorgangsweg naar Oostenrijk en Duitsland.

Het Gardameer een belangrijke Italiaanse trekpleister voor toeristen, ligt op ongeveer 30 kilometer van Verona.

De beschermheilige van Verona is St. Zeno. Dit was een heilige uit de 4e eeuw n.Chr. Al in de Romeinse tijd was de stad belangrijk, mogelijk stond zij eerder al onder Etruskische invloed.

Een groen pigment dat onder meer bij Verona wordt gewonnen, de zogenaamde Groene aarde of terre verte, wordt al sinds de oudheid gebruikt bij de vervaardiging van Fresco’s.

In 1239 overstroomde de stad, waarna zij herbouwd werd.

Bezienswaardigheden in en rondom Verona
Het centrum van de oude stad wordt gevormd door de langgerekte Piazza Erbe, het oude forum (nu groente en fruitmarkt), een van de meest schilderachtige pleinen van Italië. In het midden het Capitello, een op vier zuilen rustend baldakijn (16de eeuw), eens de plaats waar de signori en podestà werden gekozen. Meer naar het noorden de marktfontein (1368), met de ‘ Madonna Verona’, een gedeeltelijk antiek marmeren beeld. De Colonna di San Marco, een marmeren zuil met een leeuw, helemaal in het noorden van het plein, is het waarmerk van de Venetiaanse heerschappij. In de noordoosthoek het Casa Mazzanti, oorspronkelijk een paleis van de Scaliger, net als veel andere huizen in Verona met fresco’s uit de renaissancetijd versierd. Aan de noordzijde van het plein het barokpaleis, Palazzo Mafféi (1668); links ervan de in 1 370 opgerichte Torre del Gardello. H. et Casa dei Mercanti, op de hoek van de Via Pellicciai, werd in 1878 naar voorbeeld van het oude huis uit 1301 opnieuw opgetrokken.

Links van de stadstoren loopt de Arco della Costa naar de door paleizen omsloten Piazza dei Signori, een benaming die betrekking heeft op de Scaliger; op het plein een monument voor Dante (uit 1865). Aan de zuidkant het Palazzo della Ragione, het stadhuis dat dateert uit 1193 maar later grondig is verbouwd, met renaissance façade uit 1524; op de binnenplaats een gotische vrijstaande trap (1446-1450) en de ingang tot de Torre dei Lamberti. Door een arcade verbonden met het stadhuis en naast een met tinnen bekroonde toren, het gerechtshof; dit voormalige ‘Palazzo del Capitano’ werd in 1530-1531 gebouwd, met een renaissance portaal van Sanmicheli. Aan de oostkant van het plein het Palazzo del Governo (prefettura), dat net als het Palazzo del Capitano oorspronkelijk een kasteel van de Scaliger was; in de 16de eeuw verbouwd (portaal door Mich. Sanmicheli; 1532). Aan de noordkant de Loggia del Consiglio, een van de mooiste bouwwerken van de vroege renaissance, in 1486-1493 gebouwd door Giov. en Bart. Sanmicheli met standbeelden van beroemde Romeinen .

De doorgang tussen de prefettura en de tribunale komt uit bij de kerk Santa Maria Antica, met Romaanse campanile. Ernaast liggen de grootse, gotische grafmonumenten van de Scaliger (Arche Scaligere). De ladder (scala), het familiewapen van de Scaliger, is een steeds terugkerend ornament in het ijzeren hekwerk. Boven de kerkdeur de graftombe en het ruiterstandbeeld van Can Grande I (t 1329); links tegen de muur het graf van Giovanni (1359) en van Mastino I (1277). Binnen een hekwerk de door een baldakijn overdekte graven en ruiterstandbeelden van Mastino II (1351 ) en Can Signorio 1375).

Meer naar het noorden, aan het eind van de Corso Sant’ Anastasiat aan de Adige staat de gotische dominicanenkerk Sant’ Anastasia, een baksteenbouw uit 1290-1323 en 1422-1481, met prachtig interieur (mooie altaren, fresco’s, grafmonument door Giov. di Bartolo etc.). Hiervandaan gaat men in noordwestelijke richting naar de dom, een Romaanse basiliek uit de 12de eeuw met gotisch schip (15de eeuw). Ernaast een door Sanmicheli ontworpen, in 1927 voltooide klokketoren op Romaanse basis. Tegen het mooie hoofdportaal van de dom twee paladijnen van Karel de Grote (Roeland en Olivier) (ca. 1139-1153). In de kerk bij het eerste altaar links de ‘Mariahemelvaart’ door Titiaan (ca. 1525); aan het eind van het rechter zijschip het gotische grafmonument van de heilige Agatha (uit 1353) in renaissance omlijsting (1508). Links van de dom een Romaanse kloostergang (1123) met een mozaïekvloer van een lager gelegen, vroegchristelijke kerk.

Vervolgens richting Adige, de Ponte Garibaldi over naar de linker oever. Hier door het park en door de Porta San Giorgio naar de kerk San Giorgio in Braida (16de eeuw), met mooie koepel en voortreffelijke altaarbeelden door de Veronese en Bresciaanse school (op het hoogaltaar een meesterwerk van Paolo Veronese: ‘De marteling van Sint Joris’).

Terug naar de rechter oever van de Adige en met de stroom mee over de Lungadige Panvinio, rijk aan uitzichten; dan links langs de kerk Sant’ Eufemia naar de Corso Porta Borsari, die loopt van de Piazza Erbe naar de Porta dei Borsari in het westen; dit is een Romeinse stadstoren uit 165 n. Chr.—Verder westwaarts door de Corso Cavour, eens de hoofdstraat van Verona, met statige paleizen. Links (nr. 19) het mooie Palazzo Bevilacqua, door Sanmicheli (1530); ertegenover de Romaanse kerk San Lorenzo uit ca. 1100. Aan het eind van de straat rechts, aan de Adige, het Castel Vecchio, hetScaligerkasteel uit 1354-1355; het terras van de hoofdtoren (mastio) biedt een weids uitzicht. In het kasteel het Museo di Castel Vecchio, met een grote collectie schilderijen van de Veronese en Venetiaanse school (15de/16de eeuw); bij het kasteel de grote Adigebrug, de Ponte Scaligero (oorspronkelijk 14de eeuws; na de Tweede Wereldoorlog gerestaureerd).

Ten zuiden van de Corso Cavour de uitgestrekte Piazza Brà (van het Latijnse ‘pratum’ = weide); aan de noordkant het Palazzo Malfatti op nr. 16, door Sanmicheli (1555). Ertegenover een ruiterstandbeeld van Victor Emanuel II (1883) . Aan de oostkant van het plein het Romeinse amfitheater (arena), oorspronkelijk uit de 1ste eeuw n. Chr.; het is een van de grootste Romeinse arena’s voor gladiatoren en dierengevechten. Van de buitenmuur zijn slechts de vier bogen aan de noordzijde over; de oorspronkelijke afmetingen waren 152:123 m, thans 138:109 m. De arena heeft 43 rijen met bij elkaar 22 000 zitplaatsen; van de bovenste rij een mooi uitzicht over de stad. In juli en augustus worden hier opera’s opgevoerd.

De zuidkant van de Piazza Brà wordt begrensd door het Palazzo Municipale ( het stadhuis, 1836-1838; na 1945 uitbreiding in halve cirkel). Rechts ernaast de Gran Guardia, de oude wachttoren uit 1614; aangrenzend de Portoni della Brà, een stadspoort uit 1389 in de door de Scaliger aangelegde muur. Erachter het Museo Lapidario Maffeiano (lapidarium) uit de 18 de eeuw en het Teatro Filarmonico (opera’s).

Door de Portoni bereikt men de brede Corso di Porta N uova (of Corso Can Grande) die uitkomt bij de Porta Nuova, door Sanmicheli gebouwd (1535-1540). Erac hter het Stazione di Porta Nuova (centraal station). Van de Porta Nuova loopt de door bomen begrensde binnenwal in noordwestelijke richting, langs de dierentuin, naar de mooie Porta del Palio; ook deze poort is een ontwerp van Sanmicheli (midden 16de eeuw). Hiervandaan in oostelijke richting door de brede Stradoni di Porta Palio, dan links door de Via Aurelia Saffi naar de voormalige franciscanenkerk San Bernardino (15de eeuw), voorzien van een grote kloostergang (grafstenen en fresco’s); in de Cappella Pellegrini mooie renaissance decoraties van Sanmicheli (ca. 1555). — Verder noordwaarts naar de grote Basilica San Zeno Maggiore (11de/12de eeuw), een van de mooiste Romaanse kerken van Noordltalië. De voorgevel tussen de slanke Romaanse klokketoren (10451178) en de gekanteelde verdedigingstoren (14de eeuw) van een voormalig benedictijnenklooster is indrukwekkend. Het portaal heeft Romaanse reliëfs met bijbelse voorstellingen en afbeeldingen van de Oostgotenkoning Theodorik; het interieur (uniek houten plafond, 14de eeuw) heeft mooie Romaanse kapitelen, in de zijschepen fresco’s uit de 12de tot 14de eeuw; in het koor een, naar men zegt, uit de 13de eeuw stammend marmeren beeld van de heilige Zeno (bisschop van Verona; 380), waarvan het relekwieschrijn in de crypte (11de eeuw) staat; op het hoogaltaar een triptiek ‘Madonna met heiligen’ door Andrea Mantegna (1456-1459). Aan de noordzijde van de kerk de Romaansgotische kloostergang ( 12de tot 14de eeuw) .

In het zuiden van de stad, aan de Campo di Fiero (vlakbij de Adige), in de kloostergang uit 1899 een middeleeuwse trog, eens de doodkist van Julia Capuletti, de geliefde van Romeo Montecchi, wier geschiedenis Shakespeare beschrijft in zijn ‘Romeo en Julia’.

Van de Piazza Erbe loopt de Via Cappello, waaraan het Casa di Giuletta, het huis van Julia, gelegen is, en dan de Via Leoni (meteen links de Arco dei LeoniJ in zuidoostelijke richting naar de kerk San Fermo Maggiore; de combinatie va n een Romaanse benedenkerk (11de/12de eeuw) en een gotische bovenkerk, waarvan de façade mooie marmerdecoraties heeft. Het interieur bevat bezienswaardige grafmonumenten en schilderijen (o.a. het grafmonument van Brenzoni door Giovanni di Bartolo met erboven fresco’s door Pisanello). Direct na de kerk de Ponte delle Navi over de Adige, vanwaar men een mooi uitzicht heeft stroomopwaarts op het Castel San Pietro.

Aan de overzijde gaat men in noordoostelijke richting door de Interrato dell’ Acqua Morta, rechtsaf door de Via Carducci naar het Palazzo Giusti, uit 1580; hierbij de Giardino Giusti, met mooie oude cypressen (vanaf de terrassen prachtig uitzicht). Meer in het noorden de kerk Santa Maria In Organo, gesticht in de 7de eeuw, in de huidige renaissancestijl verbouwd in 1481; de onvoltooide voorgevel is een ontwerp van Sanmicheli (1592); het ingelegde koorgestoelte is het werk van Fra Giovanni.—Verderop tegen de berg, onder het Castel San Pietro (uitzicht) het Romeinse theater; dit theater werd onder Augustus gebouwd, in de middeleeuwen omgebouwd tot vesting en in 1904-1913 opgegraven; thans openluchttheater. In het hoger gelegen voormalige Convento di San Girolamo, waar een kerk gebouwd is in de tribunes van het theater, het Museo Archeologico (zeer gevarieerde collectie, met o.a. opmerkelijke bronzen)

Ten noordwesten van het Romeinse theater de Romeinse brug over de Adige, de Ponte di Pietra (na de Tweede Wereldoorlog in de oude staat hersteld). Iets meer naar het noorden de Romaanse kerk Santo Stefano, oorspronkelijk daterend uit de 5de 8ste eeuw, met merkwaardige omgangen in het koorgedeelte (kapitelen uit de 8ste eeuw); in het koor een oude bisschopszetel (1008).

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *