Vaticaanstad

Plaatsen > Rome > Vaticaanstad

Vaticaanstad (Città del Vaticano) is het kleinste onafhankelijke land ter wereld en vormt het territorium van de Heilige Stoel, het bestuur van de rooms-katholieke Kerk. Het dwergstaatje is in 1929 ontstaan, na conflicten tussen de pausen en Italië. Er wonen zo’n 850 mensen op een oppervlakte van 0,44 km2, maar er komen dagelijks duizenden toeristen.

Vaticaanstad wordt geheel omsloten door de stad Rome; tot het grondgebied van de staat behoren verder enkele plekken in Rome en het zomerverblijf van de paus in Castel Gandolfo. Belangrijkste toeristische attracties zijn de Sint Pieterskerk, de Sixtijnse kapel en het Vaticaans museum.

De fresco’s van Michelangelo in de Sixtijnse kapel behoren tot de grootste toeristische attracties in Italië.

De stad heeft een politiedienst bestaande uit Zwitsers, de Zwitserse garde, een overblijfsel van het oorspronkelijke leger van de Paus. Het traditionele uniform is naar verluidt ontworpen door Michelangelo.

Bestuur en economie
Vaticaanstad heeft een soort grondwet, de Regimini Ecclesiae Universae. Daarin wordt aan de paus (het staatshoofd) de volledige wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht toegekend. Een commissie van kardinalen o.l.v. de kardinaal-staatssecretaris voert het dagelijks bestuur. Tot dusver nam het Vaticaan Italiaanse wetten automatisch over, enkele uitzonderingen, zoals bilaterale verdragen, daargelaten. Maar de Osservatore Romano, de staatskrant van het Vaticaan, meldde op Oudejaarsdag 2008 dat de Heilige Stoel nieuwe wetten voortaan zal toetsen aan de rooms-katholieke doctrines, alvorens te beslissen over overneming. Wat het gevolg is van deze aankondiging is nog niet bekend.

De staat heeft eigen inkomsten, o.a. uit de verkoop van postzegels en uit de heffing van entreegelden voor de musea.

Bestuur en inkomsten van Vaticaanstad staan in principe los van die van de Heilige Stoel, het bestuur van de rooms-katholieke Kerk. Staat en Kerk komen echter samen in de persoon van de paus.

Geschiedenis
De paus bezat oorspronkelijk een groot gebied in Centraal- en Oost-Italië, waaronder Latium, de provincie rond Rome. In 1866 veroverden de republikeinse troepen onder Garibaldi twee derde van de Kerkelijke Staat, maar Latium bleef voor de paus behouden door steun van de Franse keizer Napoleon III. Toen die in 1870 zijn troepen moest terugtrekken om in te zetten aan het front in de Frans-Duitse oorlog (1870-1871), werd ook Latium door de republikeinen bezet. De paus werd de gevangene van het Vaticaan, omdat hij het gebied niet mocht verlaten. In 1871 ontstond de huidige Republiek Italië, maar de opeenvolgende pausen bleven de legitimiteit hiervan bestrijden. Deze situatie duurde bijna 60 jaar, tot 1929. Toen ondertekenden paus Pius XI en Mussolini het Verdrag van Lateranen (de Sint-Jan van Lateranen is een belangrijke kerk in Rome, buiten het Vaticaan). Hierin werd bepaald dat de paus het huidige grondgebied als soevereine staat toegewezen kreeg.

Tijdens de gevechten tegen de republikeinen werd de paus bijgestaan door een leger van Zoeaven, opgericht in 1861. Dit waren katholieken, onder andere uit Nederland, die zich in Oudenbosch verzamelden. In Oudenbosch staat dan ook een kopie van de Sint-Pieterskerk. De zoeaven waren slecht getraind en staakten op verzoek van paus Pius IX op 20 september 1870 de strijd. De paus wilde verder bloed vergieten voorkomen. In Nederland verloren de terugkerende Zoeaven hun burgerrechten, omdat ze in vreemde krijgsdienst waren getreden. In Rome is tot op heden een der voornaamste straten de “20 september straat”

Bezienswaardigheden

Sint-Pieterkathedraal
De Sint-Pieterskerk (Italiaans: San Pietro in Vaticano) is de grootste kerk van het christendom. Deze basiliek bevindt zich in Vaticaanstad in Rome. Het immense gebouw, dat plaats biedt aan 50.000 mensen, is een van de heiligste plekken van de rooms-katholieke kerk. De bouw van de huidige Sint-Pieter begon in 1506 en werd in 1626 afgerond. Sinds 1870 wordt het gebouw met het plein ervoor gebruikt voor pauselijke ceremonies.

De kerk is volgens de traditie gebouwd op de graftombe van de martelaar de apostel Petrus. Om de bouw te bekostigen werden jubileumaflaten verkocht. De tombe van Petrus zou zich onder het hoofdaltaar bevinden. Dit altaar is overdekt door een baldakijn dat gedragen wordt door vier grote pilaren, alle ontworpen door Bernini.

Architectuur
Deze basiliek is een typisch voorbeeld van Renaissance-architectuur. Het oorspronkelijke ontwerp van Bramante is later aangepast en uitgebreid door verschillende andere bouwmeesters, onder wie Michelangelo, Raphaël en Bernini.

Gebeurtenissen
Karel de Grote werd hier door Paus Leo III gekroond tot Keizer van van het Heilige Roomse Rijk

Pagina met bijdragen van: bedaf.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *